ဒုကၡသည္ကို (ရျဖဴဂ်ီ)လို႔ေျပာရင္ ပိုနားလည္ၾကတယ္။ အိႏၵိယကိုေရာက္ေနတဲ့ ကုိယ့္ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ ဗမာမဟုတ္သူက အမ်ားၾကီး မ်ားလို႔ စကားအသံုးအႏွဳန္း အေတာ္ေရြးရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ေဆးခန္းေလးကို (ရျဖဴဂ်ီ) ေဆးခန္းလို႔ ေျပာၾကေတာ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးေတြကို ဒုကၡေရာက္ေနသူေတြလို႔ မေျပာခ်င္တာနဲ႔ (ကြန္ျမဴနတီ) ေဆးခန္းလို႔ နာမည္တပ္ပါတယ္။
အေခၚက ဘယ္လိုေခၚေခၚ ဗမာျပည္က(ရျဖဴဂ်ီ)ေတြဟာ တကယ့္ဒုကၡေရာက္သူေတြပါ။ ဒီေတာ့ သူတို႔အဖို႔ ျဖစ္ခါမွျဖစ္ေရာ က်န္းမာေရးဆိုတာ စားစရာ၊ ေနစရာ၊ ၀တ္စရာေတြျပီးမွ စဥ္းစားရမဲ့ကိစၥ ျဖစ္ေနရပါတယ္။
တကယ္လို႔မ်ား ယမုန္နာေဆးခန္း (ဘေလာ့ခ္)ကို ဖတ္မိၾကရင္ လာသမွ် လူနာေတြထဲမွာ ၆၀%ေက်ာ္က အမ်ိဳးသမီးေတြ ျဖစ္ျပီး၊ ကေလးမီးဖြါးသူဦးေရကလဲ မနည္းတာေတြ႔ၾကမွာပါ။ ကိုယ္၀န္လာအပ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုဟာ အသားအေရ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ေတြ မ်ားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ မေဆာင္သူေတြနဲ႔ ကေလးေတြပါ က်ား-မ မေရြး၊ ျဖဴေရာ္ေရာ္ေတြ ေတြ႕လာရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသြးအားနဲေရာဂါအေၾကာင္း ေရးလိုက္တာပါ။
လူတိုင္း အသက္ရွဴေနၾကရတယ္။ ရွဴသြင္းလိုက္သည့္ေလထဲက ေအာက္စီဂ်င္ကိုသံုးျပီး ေသြးကို သန္႔ေအာင္ လုပ္ေပးဘို႔ပါ။ ေသြးထဲမွာ ေသြးနီဥရွိတယ္။ ေသြးနီဥမွာ ေအာက္စီဂ်င္ကို အသံုးခ်ႏိုင္တဲ့ (ဟီမိုဂလိုဘင္) ဆိုတာမွာ သံဓါတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သံဓါတ္နည္းတာကို ေသြးအားနည္းတယ္လို႔ ေယဘူယ်ေခၚႏိုင္တယ္။ ေသြးစစ္ရင္ (Hb) (ဟီမိုဂလိုဘင္)နည္းေနသည္လို႔ အေျဖထြက္မယ္။ (ဟီမိုဂလိုဘင္)ဟာ ပံုမွန္အားျဖင့္ ကေလးမ်ားမွာ ၁၁ မွ ၁၂၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ၁၁ မွ ၁၂၊ နဲ႔ ေယာက္်ားမ်ားမွာ ၁၃ မွ ၁၄ g/dl ရွိရပါတယ္။
ေသြးအားနည္းေရာဂါက တမ်ိဳးမကရွိတယ္။ ခဏတာေသြးအားနည္းျခင္းနဲ႔ နာတာရွည္ေသြးအားနည္းျခင္း၊ နဲနဲဆိုးျခင္းနဲ႔ မ်ားမ်ား ဆိုးျခင္း ဆိုျပီးရွိတယ္။
အသားအေရျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနတာ၊ ေမာပန္းလြယ္တာ၊ ႏွလံုးခုန္ မမွန္ျဖစ္တာ၊ အသက္ရွဴမ၀ျဖစ္တာ၊ ရင္ပတ္နာတာ၊ ေခါင္းမူးတာ၊ ေျခလက္ေအးစက္တာ၊ ေခါင္းကိုက္တာ၊ ဒီလကၡဏာေတြ ရွိေနရင္ ေသြးအား နည္းေနျပီလို႔ သိႏိုင္တယ္။
အစားအစာထဲမွာပါတဲ့ သံဓါတ္အျပင္ အျခားဓါတ္ေတြနဲ႔ ပရိုတင္းေတြကို သံုးျပီး (ရိုးတြင္းျခင္ဆီ)က ေသြးနီဥကို ထုတ္ေပးတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အစားအစာထဲမွာ ဒီဓါတ္ေတြနဲသူမ်ား၊ ဒဏ္ရာ၊ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ ေသြးထြက္၊ ေသြးယို၊ ေသြးဆင္းသူမ်ားဟာ ေသြးအားနည္းေရာဂါျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
လစဥ္ ရာသီေသြးဆင္းေနရတာကိုက ေသြးအားနဲေစတယ္။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္၀န္ရွိရင္၊ မစားႏိုင္လို႔-မစားတတ္လို႔ အာဟာရနဲသူေတြ၊ အစားအစာေရြးလြန္းသူ၊ အရက္ ၾကာၾကာေသာက္သူေတြ၊ Celiac Disease နဲ႔ Crohn's Syndrome ဆိုတဲ့အူေရာဂါေတြရွိရင္၊ အူကိုအရွည္ၾကီး ျဖတ္ျပစ္ရသူ၊ နာတာရွည္ ေက်ာက္ကပ္၊ အသဲ၊ ကင္ဆာေရာဂါေတြရွိရင္၊ ဓါတုအဆိပ္မိသူေတြဟာ ေသြးအားနည္းေရာဂါျဖစ္ေစႏိုင္တယ္။ ေအအိုင္ဒီအက္စ္၊ (ရူမတြိဳက္) အဆစ္နာေရာဂါ တို႔ေၾကာင့္လည္း ေသြးအားနည္းႏိုင္ပါေသးတယ္။
အမ်ားဆံုးကေတာ့ သံဓါတ္နဲ ေသြးအားနည္းေရာဂါျဖစ္တယ္။ Iron deficiency anemia ျဖစ္ရင္ သံဓါတ္ပါတဲ့ အစားအစာေတြ ေရြးစားရပါမယ္။ အစားအမ်ိဳးအစားေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ေအာင္ သံဓါတ္ပါတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ တြဲမွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အသဲ (၇၀)၊ ပဲပုတ္ (၅၀)၊ တျခားပဲ (၂၀-၂၅)၊ တိုဖူး (၂၀)၊ ဟင္းႏုႏြယ္ (၂၀)၊ အမဲသား (၁၀-၂၀)၊ ၾကက္အသား (၆)၊ ေပါင္မံု႔ (၆)၊ ၀က္သား (၄)။
ေသြးအားေကာင္းဘို႔ စားေဆး၊ ေသာက္ေဆး၊ ထိုးေဆးေတြ အလြယ္တကူ ၀ယ္ရပါတယ္။ ပံုမွန္ေသြးအားနည္းေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ကို သံဓါတ္ပါ စားေဆး (၃)လၾကာ ေပးသင့္တယ္။ အခ်ိန္ကာလ ၾကာၾကာေပးရ-ေသာက္ရမွာမို႔ ေစ်းခ်ိဳတာရွာ၀ယ္ပါ။ ေသြးအားေကာင္းေစတဲ့ေဆးေတြကို ေဆးကုမၸဏီေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္တယ္။ Iron တမ်ိဳးထဲ၊ Iron နဲ႔ Folic acid တြဲ၊ Vitamin B, C ပါ ေရာထားတာလဲရွိတယ္။ (အရင္က ဗမာျပည္မွာ ျဖဴရာမင္ ဘီစီ)။ Ferrous fumarate ဟာ Ferrous sulphate, Ferrous gluconate တို႔ထက္သာတယ္။ သံဓါတ္ဆိုေတာ့ သံေခ်းနံ႔ရလို တခ်ိဳ႕က မၾကိဳက္ဘူး။ အေပၚက သၾကားအုပ္ေဆး ထုတ္တယ္။ ေဆးမျမိဳတတ္သူေတြအတြက္ ေဆးအရည္ထုတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ၾက သံဓါတ္က ၀မ္းခ်ဳပ္တတ္လို႔ ၀မ္းလြယ္ေအာင္ အစားအစာကို ေသျခာေရြးစားသင့္တယ္။ သေဘၤာသီး၊ မန္က်ီးမွည့္ ေဖ်ာ္ရည္၊ ကန္ဇြန္းရြက္၊ ျမန္မာဘယေဆးမ်ားကလည္း အသံုး၀င္လွပါတယ္။
သံဓါတ္ထိုးေဆးဆိုတာ Imferon Iron Dextran Injection ညိဳမဲမဲခပ္ျပစ္ျပစ္ျဖစ္တယ္။ ေဆးထိုးရင္ ဂရုစိုက္ ထိုးေပးရတယ္။ လူနာကို အိပ္လ်က္ေနေစျပီး၊ တင္ပါး အသားထူထူေနရာမွာ ခပ္နက္နက္ ၄၅ ဒီဂရီ ေစာင္းထိုးျပီး ေဆးထိုးအပ္ကို လမ္းေၾကာင္းေျပာင္း ႏုတ္ယူရတယ္။ ေဆးထိုအပ္က သိပ္မက်ဥ္းရ-မတိုရဘူး။ ေဆးထိုးျပီး မေခ်ရဘူး။ အမဲကြက္ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။ Drip ပုလင္းထဲ ေဆးထည့္သြင္းတာလဲ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ေဆးမထိုးခင္ ေဆးတည့္-မတည့္လဲ စမ္းရပါမယ္။ တခ်ိဳ႔က မတည့္ဘူး။
သံဓါတ္အျပင္ (ေဖါလစ္အက္စစ္) Folic acid ေခၚ Folate ေခၚ Vitamin B 9 နဲတဲ့ ေသြးအားနည္းေရာဂါ ဆိုတာရွိတယ္။ သာမန္အခ်ိန္မွာ 400 mcg ႏို႔တိုက္ေနရင္ 500 mcg ကိုယ္၀န္ရွိရင္ 600 mcg ေန႔စဥ္ လိုအပ္ပါတယ္။ Folic acid ပါတဲ့ အစားအစာေတြကေတာ့ ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လိမ္ေမာ္သီး၊ စပ်စ္သီး၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ နာနတ္သီး၊ သေဘၤာသီး၊ စပ်စ္သီး၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ နာနတ္သီး၊ ပဲႏို႔၊ ဟင္းႏုႏြယ္၊ မံုညင္း၊ မံုလာအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အာလူး၊ ၾကက္သြန္နီပင္စတဲ့ အသီးအရြက္စိမ္းမ်ား၊ အေစ့အဆံမ်ား၊ ေနၾကာေစ့၊ ေျမပဲ၊ အသဲ-အျမစ္၊ နံံနက္စာအျဖစ္ စားေလ့ရွိတဲ့ ေကာက္ႏွံ-ေျပာင္း-ေျပာင္းဖူးထြက္ အစာမ်ား၊ ေပါင္မံု႔၊ ဂ်ံဳမွံဳ႕၊ ေခါက္ဆြဲ၊ ဆန္ေတြျဖစ္တယ္။ Folic acid ဟာ Spina bifida နဲ႔ Anencephaly ေခၚ ေမြးရာပါ ဦးေႏွာက္-အာရံုေၾကာ ေရာဂါေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။
ေနာက္တမ်ိဳးက ဗီတာမင္ ဘီ-၁၂ နဲတဲ့ေသြးအားနဲေရာဂါပါ။ တေန႔ကို 7 mcg လိုအပ္ပါတယ္။ နဲေနရင္ Injection Vitamin 12 ထိုးေပးရမယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုးေဆးက ပန္းေရာင္ ျဖစ္တယ္။ ရာသက္ပန္ ထိုးေပးရမွာလဲရွိတယ္။ B-12 ဟာ ေသြးအတြက္သာမက အာရံုေၾကာအတြက္လည္း အသံုး၀င္တယ္။ ဗီတာမင္ ဘီ ၁၂ မ်ားတဲ့ အစားအစာေတြကေတာ့ ခရု၊ အသဲ၊ ေကာက္ႏွံမ်ား (မနက္စာအျဖစ္စားတဲ့အစာေတြ)၊ ငါး၊ အမဲသား၊ (ေရာဂတ္) ဒိန္ခ်င္၊ ႏြားႏို႔၊ ဥ၊ ၾကက္သားတို႔ ျဖစ္တယ္။
ဆရာ၀န္ေပါက္စေတြကို ၀ါရင့္ေတြက သင္ေပးသလို လူနာေတြက ဆရာ၀န္ကို သင္ေပးတာလဲရွိတယ္။ ေဆးထိုးတဲ့အခါ ဗီတာမင္ ဘီအုပ္စုကို ထိုးရင္ နာတယ္။ ဘီ ၁၂ ကို ထိုးရင္ မနာဘူး။ တခ်ိဳ႕လူနာက ေဆးထိုးတာ မနာမွ ဒီဆရာ၀န္ လက္ေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္သလို၊ တခ်ိဳ႕ၾက ေဆးက နာလဲမနာဘူး၊ စြမ္းပံုမရဘူးလို႔ ေျပာသူလဲရွိတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ (ဂ်ီပီ)ေကာင္းခ်င္ရင္ လူနာ့အထာ သိဘို႔လိုတယ္။
လူတေယာက္မွာ အစဥ္အျမဲ ေသြးနီဥ စုစုေပါင္း ၂႕၅ ထြီလီယန္ ရွိေနတယ္။ စကၠန္႔တိုင္း ေသြးနီဥအသစ္ေပါင္း ၁႕၅ မီလီယန္ ကို ရိုးတြင္းျခင္ဆီက ထုတ္ေပးေနပါတယ္။
Bone marrow (ရိုးတြင္းျခင္ဆီ) မေကာင္းသူေတြမွာ Aplastic anemia နဲ႔ ကင္ဆာႏွင့္တူတဲ့ Leukemia (လူကီးမီးယား) ေသြးအား နည္းေရာဂါ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ Aplastic anemia ဆိုရင္ ေသြးသြင္းေပးရတယ္။ bone marrow transplant ေခၚ ရိုးတြင္းျခင္ဆီ အစားထိုး ေပးရတယ္။ ဆိုး၀ါးတဲ့ ေသြးအားနည္းေရာဂါေတြျဖစ္လို႔ ၀တၳဳေတြ၊ ရုပ္ရွင္ေတြမွာ ဇာတ္လိုက္ကို ဒီေရာဂါရွိတယ္လုပ္ျပီး ေသခိုင္းတတ္တယ္ မဟုတ္လား။
အခ်ိဳ႔ေဆး၀ါးေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ Hemolytic anemia ဆိုရင္ ေပးေနတဲ့ေဆး၀ါးေတြကို ဆန္းစစ္ျပီး ရပ္သင့္ရင္ ရပ္ပစ္ရမယ္။ (စတီရြိဳက္)ေဆး လိုခ်င္လိုပါမယ္။ Spleen ေခၚ (ေဘလံုး)ထုတ္ခ်င္ ထုတ္ေပးရမယ္။
Autoimmune disorders ေခၚ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပ်က္စီးေစတဲ့ခံႏိုင္ရည္စနစ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာဆိုရင္ Immune-suppressing medications ေဆးေတြေပးရတယ္။
Sickle cell anemia, Thalassemia, Diamond Blackfan anemia, Fanconi anemia တို႔ကေတာ့ မ်ိဳးလိုက္ ရိုးလိုက္ ျဖစ္တယ္။ Sickle cell anemia လူနာအတြက္ ေအာက္စီဂ်င္ေပးဘို႔ လိုႏိုင္တယ္။
အိပ္ေပါက္နဲ႔ ဖါးေကာက္သလိုမျဖစ္ေအာင္ ေသြးအားနဲတာဟာ ေသြးဆင္း-ေသြးထြက္မ်ားေနလို႔ျဖစ္ရင္ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ကုသေပးရပါမယ္။ လိပ္ေခါင္းကေသြးယိုတာ၊ ရာသီဆင္းမ်ားတာ၊ သြားဖံုး-ႏွာေခါင္းက ေသြးယိုတာေတြေျပာတာပါ။ အစာလမ္းကေန မသိမသာ ေသြးယိုဖန္မ်ားျပီး၊ ရက္ေတြ၊ လေတြၾကာမွ ေသြးအား အလြန္ နည္းေနတာမ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္။ ၀မ္းသြားတဲ့အထဲပါတဲ့ေသြးကို မ်က္စိနဲ႔မျမင္ႏိုင္လို႔ ၀မ္းစစ္မွေတြ႕ႏိုင္တယ္။ ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ေသြးအားနဲသူေတြ မနဲမေနာရွိတယ္။
ေသြးအားနည္းေရာဂါေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တြဲေရာဂါေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အားအင္ကုန္ခမ္း ေမာပမ္းလြယ္မယ္၊ ႏွလံုးက ပိုျပီးခုန္ရလို႔ arrhythmia ႏွလံုးခုန္မမွန္ေရာဂါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ congestive heart failure ႏွလံုးအရြယ္ၾကီးလာႏိုင္တယ္။ ေသြးဖိအားက်ျပီး အသက္ဆံုးသြားႏိုင္တယ္။
Anemia ေသြးအားနဲတာနဲ႔ Blood Pressure (ပရက္ရွာ)နဲတာ မတူတာကို ခြဲသိထားေစခ်င္တယ္။ ခုခ်က္ခ်င္းၾကီး ေသြးယုိ-ေသြးဆင္းသူကို ေသြးဖိအားေခၚတဲ့ (ပရက္ရွာ) တိုင္းရင္ေတာ့ နဲေနတာကို ေတြ႕ရမယ္။ ရက္ၾကာၾကာ ေသြးအား နဲေနသူကို (ပရက္ရွာ) တိုင္းရင္ ပံုမွန္ျဖစ္ေနမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ BP ေကာင္းေပမဲ့ ေသြးအားနဲေနႏိုင္တယ္။ ဘာ့လို႔လဲဆိုေတာ့ ေသြးဖိအားဆိုတာ ေသြးထုထည္နဲ႔ဆိုင္တာ။ လူတိုင္း ေသြးထုတည္ ၅ လီတာအျမဲရွိေနတာ။ ရက္ရွည္ ေသြးအားနဲသူေတြလဲ ၅ လီတာေပမဲ့ ေသြးကက်ဲေနလို႔ ေရေရာထားတဲ့ေဆးတို႔၊ အရက္တို႔လို အာနိသင္နဲေနရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကာလရွည္ၾကာ ေသြးအားနဲေနသူကို ေသြးမသြင္းဘဲ၊ တျခား D5, NS, DNS, RL သြင္းေဆးေတြ သြင္းေပးတာ အေၾကာင္းမထူးဘူး။ ဆီးပိုသြားတာဘဲရွိမယ္။
Blood Transfusion ေသြးသြင္းကုသျခင္းဟာ အေရးေပၚနဲ႔ ဆိုး၀ါးတဲ့ ေသြးအားနည္းေရာဂါေတြအတြက္ အသက္ကို ကယ္ႏိုင္တယ္။ ေသြးနီဥဆိုတာ ရက္ ၉၀-၁၂၀ သာ အသက္ရွည္ျပီး အသစ္ထပ္ထပ္ ျဖစ္ေနၾကတာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသြးလွဴရွင္တဦးဟာ ရက္ ၁၂၀ ဒါမွမဟုတ္ ၄ လတခါ (ေသြးလွဴဘဏ္ကလက္ခံရင္) စိတ္ခ်လက္ခ် လွဴႏိုင္ပါတယ္။
ေသြးအားနဲေရာဂါကို ပညာေတာ့ေပးႏိုင္ပါရဲ႕၊ (ရျဖဴဂ်ီ)လူနာေတြက အာဟာရလဲ စံုေအာင္မစားႏိုင္၊ ေဆးလဲအျပင္က မ၀ယ္ႏိုင္ၾကပါ။ ေဆးခန္းကေနလဲ တခါလာမွ ၂ ရက္စာကေန ၅ ရက္စာထက္ ပိုမေပးႏိုင္ပါ။ စားႏိုင္-ေသာက္ႏိုင္-၀ယ္ႏိုင္တဲ့ဘ၀ကို ျမန္ျမန္ၾကီး ေရာက္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment